06-02-2009
De fitnesspolitie is watching you
Werkgevers en verzekeraars proberen ons nu nog met lokkertjes naar de sportschool te krijgen. Maar verplichte fitness komt dichterbij.
Zijn werkgever betaalt zijn lidmaatschap van de tennisclub en zijn fitnessabonnement. Reinier de Jonge sport daardoor zes uur per week. Dat was hooguit een uur voordat hij de voordeeltjes van 370 euro per jaar kreeg. Ook voor Claudy ter Brake is de 120 euro per jaar die ze krijgt van haar zorgverzekeraar een reden om zich twee keer per week in het zweet te werken in Achmea Health Center Rotterdam. Steeds meer Nederlanders sporten op kosten van hun werkgever of zorgverzekeraar. Bijna een op de drie bedrijven steekt geld in fitness. En vrijwel alle zorgverzekeraars hebben financiële lokkertjes om verzekerden op de loopband, de hometrainer of aan de gewichten te krijgen. Reden: sporters kosten verzekeraars minder, want ze gaan minder vaak naar de dokter en slikken minder medicijnen. Werkgevers willen beter presterende werknemers. ‘Mensen die lekker in hun vel zitten, zijn zo’n 10 procent productiever’, zegt Jack Buckens, directievoorzitter van arbodienst Achmea Vitale. Ook verzuimen sporters tot vijf dagen per jaar minder, blijkt uit TNO-onderzoek.
Luiaards blijven zitten Het blijkt lastig om werknemers massaal aan het zweten te krijgen. ‘Vooral mensen die al sportief zijn, maken nu gebruik van bedrijfsfitness’, zegt Hanneke Jukema, commercieel directeur van Ohra. Echte luiaards, die verzekeraars het meest kosten en het minst productief zijn, zijn er niet mee uit hun stoel te krijgen. Jukema pleit daarom voor het verplicht stellen van bedrijfsfitness. ‘Een zieke werknemer moet er voor zorgen dat hij zo snel mogelijk weer aan het werk kan. Hij is verplicht om mee te werken aan vaak dure re-integratieprojecten. In het kader van preventie en het stimuleren van gezondheid is het dus logischer als werknemers verplicht worden om meer te bewegen.’ Voor mensen die voor hun werk in conditie moeten zijn, zoals politiemannen en brandweerlieden, is het al verplicht, zegt Jukema. ‘Maar juist mensen met een zittend beroep krijgen de meeste klachten, dus voor hen zou het ook goed zijn.’ De tijd is echter nog niet rijp voor een verplichting. Vakbonden en sporters liggen dwars. ‘Sporten moet leuk blijven’, vindt Ter Brake. ‘Ik wil geen fitnesspolitie aan mijn deur, als ik geen zin heb om te trainen.’ Ook veel verzekeraars gruwen van die gedachte. ‘Maatschappijen moeten niet voor dokter spelen’, zegt Jos Dijkers, directeur bij Agis.
Reuze-wii-computerspel Hij denkt een manier te hebben gevonden om werknemers die fitness niks vinden toch in beweging te krijgen. De verzekeraar stimuleert bedrijven om een zogenoemde efit-corner te huren. Daarin staat een soort reuze-wii-computerspel. Werknemers moeten het spel besturen door bijvoorbeeld te fietsen of met een racket te slaan. Bij Agis zelf staat nu een proefopstelling. Dijkers: ‘Ook ouderen en mensen die normaal altijd achter hun bureau zitten, klimmen dagelijks tien minuten op de fiets.’ Hoe meer bedrijven de spellen aanschaffen, hoe meer de werknemers worden uitgedaagd om mee te doen. De spelcomputers kunnen namelijk op elkaar worden aangesloten. Zo kunnen de werknemers van Agis binnenkort wedstrijdjes spelen met de ambtenaren van de gemeente Dordrecht, de tweede organisatie die zo’n apparaat heeft aangeschaft. Achmea Vitale is ook afgestapt van het idee dat fitness zaligmakend is. Buckens: ‘Er zijn meer manieren om werknemers beter in hun vel te krijgen. Dat kan ook door hen te stimuleren vaker de trap te pakken en bijvoorbeeld thuiswerken mogelijk te maken. Als mensen minder reistijd hebben, voelen ze zich ook beter. En wie weet gaan ze met die extra energie toch nog naar een sportschool.’
Je bent hier:
Over ons