Sportgek bezuinigt op fitness en wedstrijdbezoek

04-05-2009

AMSTERDAM - Ook de sporter haalt de broekriem aan. Volgens een enquête, uitgevoerd in opdracht van het Mulier Instituut, zullen vooral de fitnesscentra en belangrijke sportwedstrijden het moeten bekopen. Vanwege de economische neergang zal daarop in eerste instantie bezuinigd worden.

De rondvraag is een kleine maand geleden uitgevoerd onder ruim zeshonderd sporters, van wie 81 procent lid was van een sportvereniging en/of fitnesscentrum. Directeur Koen Breedveld van het Mulier Instituut, centrum van wetenschappelijk sportonderzoek, noemt de enquête redelijk representatief.

Kennelijk wordt fitness als een grotere luxe gevoeld dan het lidmaatschap van een vereniging. Sportscholen zijn in de regel ook duurder dan sportclubs.

Van de leden van een sportvereniging overweegt één op de tien te stoppen; een enkeling was al gestopt. Onder fitnessers gaat het om één op de vijf; één op de twintig heeft al bezuinigingsmaatregelen getroffen.

De klap is nog groter onder de sporters die lid zijn van een vereniging én van een sportschool. Eenderde zal bij het voortduren van de crisis een keuze maken tussen één van de twee. Eenzesde van deze combinatiesporters zou dat al gedaan hebben.

Voor directeur Ronald Wouters van Fit!Vak, de branchevereniging van sportscholen, zijn dat nieuwe berichten. Hij heeft ‘uit het veld’ nog niets gehoord over financiële klappen.

In 2006 kwam Fit!Vak, ook op basis van een enquête, juist met heel ander nieuws naar buiten: de groei was stormachtig. Ruim 2,5 miljoen recreatiesporters hadden zich aangesloten bij een van de de 1.700 sportscholen. Daarmee was fitness, aldus de branchevereniging drie jaar geleden, de populairste breedtesport van Nederland.

Dat fitness niet ongeschonden uit een langer aanhoudende crisis komt, lijkt Wouters overigens vanzelfsprekend. ‘Nu wordt er nog bezuinigd op echte luxe, zoals een nieuwe auto of een groter huis. In het tweede stadium zijn wij aan de beurt als een niet-primaire levensbehoefte. Daar is niets aan te doen. Als sector hebben wij geen greep op de economie.’

Wanneer sporters een lijstje maken van zaken waarop te beknibbelen valt, komt de sport er overigens redelijk goed af. Eerst wordt bezuinigd op uitgaven in horeca en aan media. Pas daarna volgt sport – en dan eerst in passieve zin, als bezoek aan betaalde sportevenementen. Voor zes van de tien sporters is dat een uitgave die te schrappen is.

Ook directeur Alex Tielbeke van de ECV, de koepel van voetbalclubs in de eredivisie, heeft nog geen signalen in die richting ontvangen. Integendeel, voetbal op het hoogste niveau is zo populair dat stadions worden vergroot.

Tielbeke: ‘Maar ik weet ook niet hoeveel bezoekers zelf in verenigingsverband sporten. Dat maakt natuurlijk wel uit voor de cijfers.’

Hij denkt dat het betaald voetbal pas echt pijn zal lijden met ingang van volgend seizoen, als nieuwe seizoenskaarten en business seats worden aangeboden.